شعر فى قصيدة

تناهيدى واهاتى

بتطلع ع الورق بتئن

أقول يمكن عليا تحن

بنت الباشا بنت الجن

ساعات تبكى تبكينى

يجف الدمع فى عينى

ساعات تحن

أقول الاه وأه فى القلب

زى السيف

وكيف وكيف

وانى أناتى مش قدك

ولا قد اللى جابوكى ولا قادر أعديلك

ولا قادر أفوت عندك

وابوح بالسر لابوكى

ولا لختك وأخوكى ولا خالك ولا عمك

ولا لمك

ومش هامك تناهيدى

بقيت تايه مع التايهين

منيش عارف اروح لمين

ولا عارف أكلم حد

طريق وانسد قدامى

وماتت فيا أحلامى

ولكن أنتى مامتيش

للأنك فى صمييم القلب

جوا القلب راح تعيش

وتبقى ع الورق زكرى

قصيدة شعر مكتوبه

تونسنى فى ليل مجروح

تسلينى .. تنسينى..

تناهيدى وآهاتى

تلمى الجرح للمجروح..